امـــروز سرمســت آمــدم تا دیـــر را ویـــران کنم
گـرز فریدونــی کشــم ضـحــاک را ســـر بشکنم

گـر کــژ به سویــم بنگــرد گـوش فلـک را بـرکنـم
گـر طـعنــه بـر حـالــم زنــد دنـدان اختــر بشکنم

چون رو بــه مـعــراج آورم از هفـت-کشــور بگــذرم
چون پای بر گردون کشم نه چرخ و چنبر بشکنم

مــن مــرغ عــالـی هـمـتـــم از آشیانـــه بــر پــرم
تـا کرکسـان چـرخ را هـم بـال و هـم پــر بشکنم

مــن طایــر فرخنـده ام در کنــج حـبـس افتــاده ام
باشـد مگــر که وا رهـم روزی قـفــس در بشکنم